Verslaafd (aan mijn) kind

Verslaafd (aan mijn) kind

Judiths zoon zat verstrikt in zijn verslaving, waardoor zij dagelijks leefde tussen hoop en vrees, en tussen willen loslaten en toch vasthouden. Elk woord in dit boek toont haar strijd, én de strijd van haar zoon. De onderzoeken die ze beschrijft over hoe iemand zover kan komen, zijn eerlijk, stromen over van begrip, maar schuwen de waarheid niet.

Een zoektocht naar het leven

Judiths verhaal begint in 2021 en neemt je stap voor stap mee. Het is een zoektocht naar het leven. Het leven dat werd overgenomen door het monster drugs, waar een heel gezin aan te gronde ging. Ze neemt je mee in haar levensverhaal met dagboekfragmenten, brieven aan haar zoon – rauw en intens – en flink wat informatie en theorieën over verslavingen en verslavingsgedrag.

Soms wens ik dat mijn zoon dood is, omdat hij dan eindelijk rust krijgt. Dit is vreselijk om te denken, maar ook de waarheid. De weg naar herstel lijkt geen optie meer, zover zijn we op dit moment.

De emoties en situaties zijn herkenbaar voor iedereen die een verslaafde rond zich heeft, of zelf chronisch verslaafd is. Dit is wat ouders en naasten van een verslaafde dagelijks meemaken. Dit is haar verhaal.

Geef mij de kracht mijn zoon niet op te geven, laat me in liefde voor hem blijven en laat me zien dat er nog iets onder die smerigheid van zijn verslaving zit.

Geef me de kracht te aanvaarden wat mijn hart niet wil aanvaarden, anders wordt mijn zoon een levende dode voor mij. Laat me uit liefde handelen en niet uit onmacht, alsjeblieft.

Niks verkapt en verborgen, maar rauw en puur… De pure, rauwe wereld van drugs.

Heroïne is de koning van de drugs, coke de champagne van de koning… aldus een drugsverslaafde. Hardnekkig, vernietigend en slopend.

Coke… ze noemen het de witte sloper. Het sloopte mijn zoon.